Tasty Taj Mahal, Vibrant Varanasi

Mensen!

Na weer een paar prachtige weken in het altijd verbazende India: update time! De afgelopen dagen waren rennen en vliegen, maar onvergetelijk te noemen! Na Jaisalmer zijn we in Jodhpur geweest, de zogenoemde Blue City. Een toffe en heel drukke stad, waar we een kabelbaan over het ford dat uitkijkt over de stad hebben gedaan, onwijs tof. We zaten in een heel erg leuk hostel waar we een paar hele leuke Indiërs en backpackers hebben ontmoet. Hieronder Tina, een Indische jongedame met vermoedelijk ADHD in zowel praten als bewegen, waar we de hele avond ervaringen mee hebben gewisseld en hebben gepraat over de cultuur in India. Daarnaast was er ook een interessante Duitser die een eigen bedrijf in India was begonnen, en een hele geestige luxemburger (die gelukkig een grote dosis zelfspot bezat toen ik hem stiekem een beetje uitlachte vanwege zijn afkomst, hij vertelde vol humor dat hij aan de grens bijna was geweigerd omdat niemand ooit een Luxemburgs paspoort had gezien, en ze dachten dat het een neppe was).

Na Jodhpur zijn we in Jaipur geweest, Rajasthans hoofdstad. We vonden deze stad beide een beetje tegenvallen! Twee dagen terug hebben we toen afscheid genomen van onze chauffeur Anil! Na drie geweldige weken bedankte we hem voor zijn zorgzaamheid, maar waren we van beide kanten blij dat we onze eigen weg weer gingen. Anil is een lieverd, maar wil zich soms teveel met ons bemoeien en alles voor ons regelen. Helaas zijn Cars en ik er niet van gediend om in allerlei saaie hotels gestopt te worden of op andere gebieden gecommandeerd te worden. Toen Anil na een tijdje doorhad dat we een ijzeren eigen wil hebben en niet om te praten waren, werd ie iets minder vriendelijk. Helaas voor de beste man trokken we ons eigen plan, en lieten hem dat ook duidelijk weten, en legde hij zich daar maar bij neer.

Eenmaal in Agra gingen we naar een klein cheapy hostel met een uitzicht op de Taj Mahal. Althans, dat was de bedoeling. De twee dagen dat wij er waren hing er een mistbank waardoor je amper 50 meter ver kon zien. Uitgerekend de slechtste dagen van het jaar. Wij konden de humor er wel van inzien(zie foto) en hebben dus prachtige spookachtige plaatjes van de Taj ipv saaie zonnefoto's ;).Het was 12 graden en dus ineens steenkoud haha! Smiddags zijn we naar de Taj gegaan, die ondanks de mist echt ontzettend mooi was, met recht een wereldwonder! We hebben daar een paar uurtjes rondgekeken en zijn toen lekker in een warmer tentje gaan zitten. Savonds namen we de nachttrein naar Varanasi, die keurig op tijd ging(OP TIJD IN INDIA) maar India zou India niet zijn als we niet met een keurige 4 uur vertraging aankwamen. De treinrit is ons beide prima bevallen. We hadden twee bedden naast een aardige studente uit West Bengal, waarmee we veel hebben gepraat over alle dingen die reizigers in India meemaken, tegenaan lopen of ervaren. Onder ons lag een lieve vrouw met twee nieuwsgierige kinderen. Haar dochter veroorzaakte bij Cars midden in de nacht een hartverlamming door boven haar (slapende) hoofd te gaan hangen en geïnteresseerd te bekijken hoe een blonde slapende dame eruit ziet.

We kwamen 's ochtends aan in Varanasi en gingen eerst maar eens naar ons hostel. Het hostel is heel prima en we besloten om na een verfrissende douche de toch wel meest bijzondere religieuze stad ter wereld te gaan verkennen. Toen we bij de Ganges kwamen werd al snel duidelijk waarom deze stad zo bijzonder is. Overal aan de rand van de rivier gebeuren dingen. Boten, zwemmende mensen, wassende mensen, plassende mensen,koeien,geiten,honden, schapen,lijken. Mens en rivier zijn hier één (hygiënische discussies bij voorbaat BUITEN beschouwing gelaten).

Wij besloten ons door een op een doekje na naakte man rond te laten varen( hij kwam ook net uit de rivier). Hij vertelde ons over de Ganges en de heilige werking die deze rivier heeft. Toen kwamen we langs de plek waar lijken aan het water worden verbrand. We vielen bijna uit de boot van verbazing. 24 uur per dag worden hier rituele verbrandingen uitgevoerd van lijken. Deze worden op een soort brancard eerst voor een laatste keer gewassen in de Ganges, vervolgens liggen ze op de kant te drogen(nog net wel in een kleurig doek gewikkeld). Dat doek gaat er overigens ook wel eens af( en ontdekte wij tot onze schrik dat het bij deze dode ging om een dame van onze leeftijd). Na het drogen wordt het lijk met een soort poeder op een brandstapel in de fik gestoken. Na ongeveer drie uur is er amper meer wat over (bij vrouwen alleen de heupbotten en bij mannen het borstbeen). Dit wordt dan door de familie aan de Ganges geschonken( als je daar van plan was je PADI te gaan halen, be prepared).

Natuurlijk was het even schrikken, maar als je naar de diepere betekenis kijkt is het eigenlijk heel mooi. De hele familie kan kijken naar het overleden familielid, dat als het ware aan de goden wordt geschonken. Het heeft iets lugubers ook, maar aan het eind van de dag konden wij het wat beter begrijpen.

Na al deze ervaringen( en het is maar een samenvatting) gaan we morgen in een 27 uur durende trein(volgens het kaartje 27uur) naar Mumbai, waar we kerst zullen vieren. Daarna gaan we lekker een week met oud en nieuw op het strand van Goa liggen.

Tot snel weer!